Na het afronden van haar studie wilde Lisanne voor een langere tijd op reis. Samen met haar zusje besloot ze rond te gaan trekken door Thailand en Bali.
Lisanne vertelt: “We hadden eigenlijk alleen de heen- en terugvlucht geboekt, de rest zouden we allemaal daar wel zien. Voor de reisvaccinaties zijn we eerst langs vaccinatiecentrum.nl gegaan voor advies. Volgens wat ik opgezocht had op internet had ik voor onze bestemmingen DTP, hepatitis A en rabiës nodig hebben. Tijdens de afspraak kreeg ik een persoonlijk reisadvies en bleek dat ik alleen een herhaling van de DTP-vaccinatie nodig had.
Doordat we korter dan 3 maanden in Azië waren was een buiktyfus vaccinatie ook niet per se nodig. Wel kregen we het advies om goed op de hand- en voedselhygiëne te letten.
We landden in Bangkok, de hoofdstad van Thailand, en gelijk moesten we wennen aan de andere cultuur en aan de mensen. Overal reden scooters en er kwamen heel veel taxichauffeurs op ons af. We waren ook een van de eerste toeristen die sinds de coronacrisis weer richting Thailand gingen.
Al snel zagen we dat de lokale bevolking niet in restaurantjes at, maar vooral Street food haalde. We waren hier dan ook erg nieuwsgierig naar. Doordat mijn zusje en ik beiden geen Thais spraken, wisten we niet wat we zouden krijgen, maar we besloten achteraan in de rij te gaan staan van een druk Street food tentje. Voor onze neus werd er Pad Thai klaargemaakt. Dit is een lokaal gerecht dat meestal wordt gemaakt met een hoop kruiden, noedels en garnalen. Toen we dit aten kwamen we erachter waarom er zoveel mensen voor in de rij stonden, het was echt heerlijk en ook maar iets van 80 cent per portie. Daarna kregen we de smaak te pakken en probeerden we meerdere tentjes uit, zo ook een tentje met voor ons onbekend voorgegaard vlees. Helaas werden mijn zusje en ik de volgende dag wakker met lichte buikpijn en diarree, waarschijnlijk was het vlees niet goed gevallen. We hadden er dan ook niet goed op gelet dat het vlees goed gegaard was en vers bereidt. Gelukkig hadden we allebei maar 1 minder dagje en konden we daarna weer op avontuur uit.
Toen we naar Bali vertrokken dachten we dat we ongeveer hetzelfde zouden kunnen verwachten qua eten en eettentjes. Toch was dit op Bali wel anders dan in Thailand. Er waren hier minder streetfoodtentjes en Bali was meer op toeristen gericht, dus vaak stond er een Engelse vertaling bij of sprak de verkoper goed Engels. Ook gebruiken de mensen op Bali veel meer Chili en pit in hun eten. Zo gingen we bij lokale mensen eten waar vrienden van mij mee op tonijn gevist hadden de hele dag. De tonijn, kroepoek en salade was dan ook gemaakt door de vrouw van de visser. In minimaal Engels legde ze uit dat ze speciaal voor ons het eten minder pittig had gemaakt omdat wij dat niet aan konden anders. Vol goede moed begonnen wij te eten en al heel snel werden al onze gezichten knalrood. Ondanks dat de vrouw het minder pittig had gemaakt was het alsnog heel erg heet. De smaak was overigens wel heerlijk en ondanks dat ik niet van vis houd, vond zelfs ik het lekker. Ondanks de pit hebben we het alsnog allemaal opgegeten, al konden we de volgende twee dagen niet veel meer proeven.”
Heb jij een verre reis op je planning staan? We helpen je graag op weg. Een afspraak maak je via onze afspraakmodule of door ons te bellen op 085 90 20 303.